Albanés Shqip | ||
---|---|---|
Pronuncia: | /ʃcip/ | |
Falado en: | Albania, Kosovo, Montenegro, Macedonia do Norte, Grecia, Turquía, Italia. | |
Rexións: | Balcáns | |
Total de falantes: | 6 millóns aproximadamente | |
Familia: | Indoeuropea Ilírica (controverso) Albanés | |
Status oficial | ||
Lingua oficial de: | Albania Kosovo Macedonia do Norte[a] Montenegro[1] | |
Códigos de lingua | ||
ISO 639-1: | sq
| |
ISO 639-2: | alb (B) | sqi (T) |
Mapa | ||
Status | ||
O albanés[3] (shqip) é unha lingua que falan entre 6 e 8 millóns de persoas en Albania, Kosovo, Montenegro, Macedonia do Norte, Serbia, Grecia, Italia, Turquía e grupos de emigrantes en Escandinavia, Alemaña, Reino Unido, Estados Unidos, Ucraína, Exipto.
O lingüista Franz Bopp probou en 1854 que o albanés era unha lingua indoeuropea. Non hai consenso sobre a súa orixe, para uns deriva do ilirio e para outros do tracio ou do dacio.
O albanés goza de status de oficialidade en Albania, e é unha das linguas oficiais de Kósovo e Macedonia. O Instituti i Gjuhësisë dhe i Letërsisë (Instituto de Lingüística e Literatura) da Academia de Ciencias de Albania é o principal centro de estudo da lingua albanesa e desenvolve a forma estándar coa publicación de gramáticas, dicionarios e ortografías prescriptivas, tamén edita dúas publicacións trimestrais, Studime Filologjike (1964) (Estudos Filolóxicos) e Gjuha Jone (1981) (A nosa lingua).
Erro no código da cita: As etiquetas <ref>
existen para un grupo chamado "lower-alpha", pero non se atopou a etiqueta <references group="lower-alpha"/>
correspondente
O serbio, bosníaco, albanés e croata tamén serán de uso oficial