Finés 'suomi' | ||
---|---|---|
Falado en: | Finlandia, Suecia, Noruega, Rusia, Estonia | |
Rexións: | Finlandia | |
Total de falantes: | 6 500 000 | |
Posición: | Non está entre os 100 primeiros [1] | |
Familia: | Linguas urálicas Linguas ugrofinesas Finés | |
Status oficial | ||
Lingua oficial de: | Finlandia Unión Europea | |
Regulado por: | Instituto de estudos de linguas de Finlandia | |
Códigos de lingua | ||
ISO 639-1: | fi
| |
ISO 639-2: | fin | |
SIL: | fin [2]
| |
Mapa | ||
Status | ||
O finés[2] é, xunto co estoniano e o húngaro, unha das principais linguas discordantes dentro do monótono panorama indoeuropeo do vello continente. Emparentada fortemente co estoniano e distribuída fundamentalmente en Finlandia, a súa norma estándar baséase principalmente nas variantes xeográficas meridionais, pois antigamente tomábase como referencia a lingua da capital daquela, Turku. Con fortes contactos e influencias do sueco, o rexurdimento da lingua é recente e deuse a raíz da publicación do Kalevala.