Lingua serbocroata

Serbocroata srpskohrvatski, hrvatskosrpski српскохрватски, хрватскосрпски
Outros nomes:	Serbio, croata, bosníaco, montenegrino
Falado en:	Serbia, Croacia, Bosnia e Hercegovina, Montenegro e Kosovo.
Rexións:	Europa
Total de falantes:	19 millóns (2007)[1]
Familia:	Indoeuropea  Baltoeslavo   Eslavo    Eslavo meridional     Occidental      Serbocroata
Escrita:	Alfabeto latino e cirílico. Braille iugoslavo.
Status oficial
Lingua oficial de:	Serbia (como serbio) Croacia (como croata) Bosnia e Hercegovina (como bosníaco) Montenegro (como montenegrino) Kosovo (como serbio)[2]
Regulado por:	Instituto de Lingua e Lingüística Croata (Croata) Consello de estandarización da lingua serbia (Serbio) Universidade de Sarajevo (Bosníaco)
Códigos de lingua
ISO 639-1:	sh (obsoleto)
ISO 639-2:	scr, scc (obsoletos)
ISO 639-3:	hbs
Mapa
Status
O serbocroata está clasificado como "en estado seguro" polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO[3]

Este artigo amosa letras cirílicas. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

O serbocroata^[4] ou bosníaco-croata-serbio, é unha lingua eslava a falada principalmente en Serbia, Montenegro, Croacia e Bosnia e Hercegovina. É unha lingua pluricéntrica con catro variedades estándar mutuamente intelixibles.

Historicamente, os dialectos eslavos meridionais formaron un continuo dialectal. A turbulenta historia da área, particularmente despois da expansión do Imperio Otomán, deu lugar a un mosaico de diferenzas dialectais e relixiosas. Por mor das migracións de poboación, o dialecto štokavski converteuse no máis estendido nos Balcáns occidentais, introducíndose nas áreas ocupadas polos dialectos čakavica e kajkavica (ó tempo que formaba a lingua eslovena no noroeste). Bosníacos, croatas e serbios diferéncianse pola relixión, e historicamente estiveron baixo o poder de señores estranxeiros. Durante este período, a lingua tiña gran variedade de nomes, como "eslavo", "ilirio", ou dependendo da rexión "bosníaco", "serbio" e "croata", este último en combinación con "eslavonio" ou "dálmata".

1. ↑ Nationalencyklopedin "Världens 100 största språk 2007" The World's 100 Largest Languages in 2007
2. ↑ "Constitution of the Republic of Kosovo" (PDF). p. 2. Consultado o 17 de agosto de 2012. 
3. ↑ Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022. 
4. ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para serbocroata.