Tipo | mar marxinal | ||||
---|---|---|---|---|---|
Parte de | océano Atlántico Norte | ||||
Localización | |||||
País da cunca | Noruega | ||||
División administrativa | Noruega | ||||
| |||||
Composto por | Fiorde de Trondheim (pt) Malangen (en) Hemnfjorden (en) Nordfjord (en) Fiorde Grande (pt) Fiorde de Sogn (pt) Balsfjorden (en) | ||||
Afluentes | |||||
Características | |||||
Profundidade | 3.970 m | ||||
Superficie | 1.383.000 km² | ||||
Medicións | |||||
Volume físico | 2.000.000 km³ | ||||
O mar de Noruega (noruegués: Norskehavet) é un mar mar marxinal no océano Ártico, ao noroeste de Noruega entre o Mar do Norte e o Mar de Groenlandia, ao lado do Mar de Barents ao nordés. No suroeste, está separada do océano Atlántico por unha crista submarina que circula entre Islandia e as Illas Feroe. Ao norte, a crista de Jan Mayen sepárao do mar de Groenlandia.
A diferenza doutros mares, a maior parte do fondo do mar noruegués non forma parte dunha plataforma continental e, polo tanto, sitúase a unha profundidade de aproximadamente dous quilómetros de media. Os ricos depósitos de petróleo e gas natural atópanse baixo o fondo do mar e están sendo explorados comercialmente nas áreas con profundidades marítimas de ata un quilómetro. As zonas costeiras son ricas en peixes que visitan o mar de Noruega desde o Atlántico norte ou desde o Mar de Barents (bacallau) para a desova. A corrente cálida do Atlántico Norte asegura temperaturas de auga relativamente estables e altas, polo que a diferenza dos mares do Ártico, o mar noruegués está libre de xeo durante todo o ano. Investigacións recentes concluíron que o gran volume de auga no mar de Noruega coa súa gran capacidade de absorción de calor é máis importante como fonte de invernos suaves de Noruega que a Corrente do Golfo e as súas extensións.[1]
As augas deste mar son moi frías e a miúdo son sucadas por icebergs.
Chega ata os 3.970m de profundidade.