Mar de Scotia

Modelo:Xeografía físicaMar de Scotia
Imaxe
Tipomar Editar o valor en Wikidata
EpónimoScotia (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Parte deOcéano Antártico
océano Atlántico sur Editar o valor en Wikidata
Localización
País da cuncaIllas Xeorxia do Sur e Sandwich do Sur - South Xeorxia and the South Sandwich Islands Editar o valor en Wikidata
División administrativasen valor Editar o valor en Wikidata
Mapa
 57°30′S 40°00′O / -57.5, -40
Características
Profundidade5.840 m Editar o valor en Wikidata
Superficie900.000 km² Editar o valor en Wikidata

O mar de Scotia (tamén denominado mar das Antillas do Sur) é o nome que recibe unha área marítima situada maiormente no océano Atlántico Sur e o seu sector máis meridional no océano Glaciar Antártico. O mar de Scotia áchase encerrado polo arco das Antillas Austrais tamén chamado arco de Scotia [1] desde o banco Burdwood ou Namuncurá cara ás illas Aurora (Corvo mariño e Rocha Negra), Xeorxia do Sur, as rochas Clerke, Sandwich do Sur, Orcadas do Sur e Shetland do Sur, limitando polo oeste co mar de Hoces, ao noroeste co mar Arxentino e ao sur co mar de Weddell. As súas illas (as Antillas do Sur) son as cúspides do volcánico Arco das Antillas Austrais, cordilleira maiormente submarina que delimita polo norte, leste e sur ao mar de Scotia.

O mar de Scotia cobre unha área duns 900 000 km², atopándose sumariamente dividido en dous sectores: a conca Occidental e a conca Oriental, ambas as concas abarcan extensións similares e posúen a súa superficie submarina bastante anfractuosa con profundidades media de 4500 metros correspondentes á placa tectónica Scotia. Con todo, as maiores profundidades ou simas sitúanse na conca occidental uns 200 km ao sur do banco Namuncurá cara a, aproximadamente, as coordenadas 55°35'S/57°58'W; nesa zona a profundidade alcanza os 5840 metros baixo o nivel do mar (véxase Fosa das Sandwich do Sur).

O mar de Scotia é frecuentemente tormentoso e frío, as súas augas frías son ricas en vida mariña existindo grandes bancos de krill. Durante os invernos, gran parte da súa superficie conxélase e cóbrese con banquisa procedente da inlandsis da Antártida, mesmo no verán é frecuente a presenza de grandes icebergs ou témpanos.

  1. Martos Martín, Yasmina Magdalena. J.G-S fundadción García Sineriz, ed. "Geodynamic evolution of the Scotia Sea (Antarctica), paleoceanographic implications and global change" (en castelán). Consultado o 27 de febreiro do 2017. 

Developed by StudentB