Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde febreiro de 2017.) |
Tipo | mar | |||
---|---|---|---|---|
Epónimo | Scotia (en) | |||
Parte de | Océano Antártico océano Atlántico sur | |||
Localización | ||||
País da cunca | Illas Xeorxia do Sur e Sandwich do Sur - South Xeorxia and the South Sandwich Islands | |||
División administrativa | sen valor | |||
| ||||
Características | ||||
Profundidade | 5.840 m | |||
Superficie | 900.000 km² | |||
O mar de Scotia (tamén denominado mar das Antillas do Sur) é o nome que recibe unha área marítima situada maiormente no océano Atlántico Sur e o seu sector máis meridional no océano Glaciar Antártico. O mar de Scotia áchase encerrado polo arco das Antillas Austrais tamén chamado arco de Scotia [1] desde o banco Burdwood ou Namuncurá cara ás illas Aurora (Corvo mariño e Rocha Negra), Xeorxia do Sur, as rochas Clerke, Sandwich do Sur, Orcadas do Sur e Shetland do Sur, limitando polo oeste co mar de Hoces, ao noroeste co mar Arxentino e ao sur co mar de Weddell. As súas illas (as Antillas do Sur) son as cúspides do volcánico Arco das Antillas Austrais, cordilleira maiormente submarina que delimita polo norte, leste e sur ao mar de Scotia.
O mar de Scotia cobre unha área duns 900 000 km², atopándose sumariamente dividido en dous sectores: a conca Occidental e a conca Oriental, ambas as concas abarcan extensións similares e posúen a súa superficie submarina bastante anfractuosa con profundidades media de 4500 metros correspondentes á placa tectónica Scotia. Con todo, as maiores profundidades ou simas sitúanse na conca occidental uns 200 km ao sur do banco Namuncurá cara a, aproximadamente, as coordenadas 55°35'S/57°58'W; nesa zona a profundidade alcanza os 5840 metros baixo o nivel do mar (véxase Fosa das Sandwich do Sur).
O mar de Scotia é frecuentemente tormentoso e frío, as súas augas frías son ricas en vida mariña existindo grandes bancos de krill. Durante os invernos, gran parte da súa superficie conxélase e cóbrese con banquisa procedente da inlandsis da Antártida, mesmo no verán é frecuente a presenza de grandes icebergs ou témpanos.