Localización | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Xeografía | |||||
Comparte fronteira con | |||||
Mesopotamia (do grego antigo Μεσοποταμία; composto de μέσος, "meio", e ποταμός, "río", ou sexa "[terra] entre dous ríos")[1] é a zona do sistema fluvial Tigris-Éufrates, que na actualidade abarca aproximadamente á maior parte dos actuais Iraq[2] e Kuwait, así como partes orientais de Siria e rexións ao longo das fronteiras entre Turquía-Siria e entre Irán-Iraq.[3][4]
Considerada amplamente como un dos berces da civilización polo mundo occidental, a Mesopotâmia da Idade de Bronce abarcaba a Sumeria, alén dos imperios acadiano, o babilônico e o asírio, todos nativos ao territorio do actual Iraq. Na Idade de Ferro foi controlada polos imperios neoasirio e neobabilónico. Os pobos sumerios e acadios (incluíndo asírios e babilonios) dominaron a rexión desde o inicio da historia escrita (c. 3100 a. C.) ata a caída de Babilonia no 539 a. C.,[5] cando foi conquistada polo Imperio Aqueménida. Foi conquistado por Alexandre o Grande no 332 a. C. e, tras a súa morte, pasou a formar parte do Imperio Seléucida, de cultura grega.
Cara ao ano 150 a. C., Mesopotamia estaba baixo o control do imperio parto. A rexión converteuse nun campo de batalla entre os romanos e os partos, e partes de Mesopotamia pasaron a estar baixo un control efémero do Imperio Romano. No 226 d. C., caeu en mans dos persas sasánidas e permaneceu baixo dominio persa ata a conquista musulmá de Persia, no século VII, do Imperio sasánida. Varios estados nativos mesopotámicos, neoasirios e cristiáns existiron entre os séculos I a. C. e o III d. C,, entre eles Adiabena, Osroena e Hatra.
Mesopotamia é o lugar dos primeiros desenvolvementos da Revolución neolítica de ao redor de 10000 a. C.. Sinalouse que "inspirou algúns dos avances máis importantes da historia da humanidade, como a invención da roda, a plantación dos primeiros cultivos de cereais e o desenvolvemento da escritura cursiva, das matemáticas, da astronomía e da agricultura".[6]