Plebe

Plebe e plebeos (en latín plebs, plebeius) era a denominación dun grupo social da Roma antiga. Formaban parte deste grupo, segundo a terminoloxía empregada pola historiografía romana clásica, os que non tiñan gens, é dicir, aqueles que non podían remontar a súa orixe ás primeiras familias que miticamente fundaron Roma con Rómulo, como os chamados patricios (patres, patricii); e, polo menos inicialmente, non formaban parte do populus Romanus nin de ningunha das súas tribos ou curias.^[1] A etimoloxía de plebs, non aclarada, parece suxerir a condición dos plebeos como "fillos da terra"; que non teñen antepasado coñecido, a diferenza dos patricios, e ser as divindades terreais as que os protexen, mentres que os patricios vincúlanse aos deuses olímpicos.^[2][3]

1. ↑ L. Utchenko, Cicerón y su tiempo, pax. 27.
2. ↑ Online Etymology Dictionary: "Some have attempted to link the word to Greek plethos "multitude;" Latin plebs "people, mob," populus "people" or vulgus; OED and Klein discount this theory but it is accepted in Watkins."
3. ↑ Mario Hernández, Conflicto Roma-Cartago, en España, historia de una nación, pax. 30.