Propiedade privada son os dereitos das persoas e empresas a obter, posuír, controlar, empregar, dispor e deixar en herdanzas, capital, cousas e outras formas de propiedade. A propiedade privada diferénciase da propiedade pública en que esta última se refire a bens propiedade do Estado ou Goberno, e non de individuos, comunidades ou entidades empresarias.[1] O concepto de propiedade foi sufrindo modificacións ó longo da historia. A finais do século XVIII, durante a Revolución Industrial, a propiedade privada xurdiu como a forma predominante de propiedade no eido da produción e as terras, desprazando á propiedade feudal, gremios, sistema de obradoiros de traballo e produción artesá, que se baseaban na propiedade das ferramentas de produción por parte de traballadores individuais ou gremios de artesáns.[2]
Os marxistas fan unha distinción entre propiedade privada e propiedade persoal, definindo á primeira como os medios de produción, facendo referencia á empresa privada baseada nunha produción socializada e man de obra asalariada; mentres que a segunda son os bens de consumo ou cousas producidas por un individuo.[3][4] Historicamente, até o desenvolvemento do capitalismo, o termo propiedade designaba á tenencia de terras; a partir de entón o termo propiedade comezou a utilizarse para referirse á propiedade sobre os medios de produción. Dende entón, na súa acepción común, expandiuse para abarcar ás posesións persoais e á propiedade non produtiva que posúen os individuos.