O rume ou, popularmente, bandullo é o primeiro e máis voluminoso dos preestómagos dos ruminantes, situado na metade esquerda da cavidade abdominal, entre o diafragma e a cavidade pelviana. Comunica por diante co esófago, que se abre no saco dorsal, e co retículo.
Nos animais lactantes está moi pouco desenvolvido xa que a súa alimentación só precisa do estómago glandular, o calleiro, para a súa dixestión. Nestas idades, o seu tamaño é inferior á metade do volume do calleiro. Segundo vai medrando o animal e comeza a consumir herba, o rume -e os outros preestómagos- comezan a desenvolverse de modo que ó cabo dunhas oito semanas alcanza un tamaño semellante ó do calleiro; ós tres meses alcanza un tamaño do dobre có calleiro e, cando chega ó estado adulto, o volume do rume é unhas nove veces maior có do calleiro, cunha capacidade que pode alcanza-los 200-250 litros no vacún; na ovella, a capacidade do rume é duns 12 litros.
O continuo intercambio dos contidos do retículo e do rume leva a considerar ámbalas vísceras dunha forma unitaria, denominada complexo "retículo-rume".