Siddhartha Gautama

Tathāgata
Siddhartha Gautama

Biografía
Nacemento	século VII a. C. ↔ século V a. C. Lumbini (Shakya)
Morte	século VI a. C. ↔ século IV a. C. Kushinagar (Malla)
Causa da morte	morte natural
Residencia	India Nepal
Relixión	Budismo
Actividade
Campo de traballo	Filosofía, relixión, Sozialreform oder Revolution?, Paz, Mente e Filosofía oriental
Ocupación	bhikkhu, reformador social, spiritual teacher (en) , psiquiatra, psicólogo, escritor, father of faith (en) , líder relixioso, filósofo, predicador
Período de tempo	Mahajanapada
Movemento	Nobre Caminho Óctuplo (pt) , Nirvana e Dharma
Profesores	Alara Kalama (en) e Mah maudgalyana (en)
Alumnos	Khema (en) , Bimbisara (pt) , Gyalpo Dawa Zangpo (en) , Sharibu (en) , Maitreya-nātha (en) , Gawo (en) , Lobpön Magakpa (en) , Küngawo (en) , Drachompa Nyewa Khor (en) e Mah maudgalyana (en)
Influencias	Buda Dipankara (pt)
Enaltecemento
taumaturgo Avatar
Celebración	budismo
Símbolo iconográfico	Physical characteristics of the Buddha (en)
Outro
Título	Príncipe
Familia	Família do Buda Gautama (pt)
Cónxuxe	Yashodhara
Fillos	Rahula
Pais	Suddhodana   e Maya
Irmáns	Nanda Sundari Nanda
Cronoloxía
	Siddhārtha's farewell to Channa and Kanthaka (en)
Descrito pola fonte	Enciclopedia de Otto Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron

Siddhārtha Gautama (este é o nome en sánscrito, sendo Siddhāttha Gotama en pali) foi un príncipe, asceta, meditador, ermitán e mestre espiritual que viviu do 563 a.C. ata o 483 a.C., no reino de Shakya - que hoxe en día sería parte da fronteira do Nepal coa India. Sobre a base dos seus ensinos fundouse o budismo,^[1][2][3] e é venerado polos budistas como un ser plenamente iluminado que ensinou un camiño cara ao Nirvana (lit. desaparición ou extinción), a liberación da ignorancia, o apego, o renacemento e o sufrimento. Ensinou principalmente no noroeste do subcontinente indio durante uns corenta anos.^[4] O seu ensino baséase nunha visión do sufrimento e o fin do sufrimento (nirvāṇa). É recoñecido universalmente polos budistas como o Supremo Buda da nosa era.

Segundo a tradición budista, naceu en Lumbini no que é actualmente o Nepal, no seo dunha familia aristocrática na xa desaparecida república Sakia. Renunciou á vida laica e, despois de varios anos de mendicidade, meditación e ascetismo, experimentou un espertar espiritual. Polo tanto, coñéceselle co título de Buda, que significa «O Esperto».^[5] Logo, o Buda viaxou pola chaira ganxética ensinando e construíndo unha comunidade relixiosa que incluía homes e mulleres, laicos e monásticos.

O Buda ensinou un camiño medio entre a compracencia sensual e o ascetismo estrito (practicado no movemento Sramano) común a esta rexión da India.^[6] O seu camiño espiritual incluía adestramento ético e prácticas meditativas como a diana e atención plena. O Buda tamén criticou as prácticas dos sacerdotes brahmanes, como o sacrificio de animais. Morreu en Kushinagar, alcanzando o paranirvana. Desde entón foi venerado por numerosas relixións e comunidades ao longo de Asia.

Varios séculos despois da súa morte, a comunidade budista recompilou as súas ensinanzas en extensas coleccións, os Discursos (Sutras) e os Códigos Monásticos (Vinaia). Estas ensinanzas foron transmitidas en dialectos prácritos como o pali, a través dunha tradición oral nas diversas comunidades que se espallaron pola India.^[7][8] As xeracións posteriores compuxeron textos adicionais, como tratados sistemáticos (Abhidharma), biografías de Buda, coleccións de historias curtas sobre as súas vidas pasadas (Jataka) e discursos adicionais (os Mahayana sutras).^[9][10]

1. ↑ Gethin (1998), pp. 5, 9, 10, 14.
2. ↑ Strong, J.S. (2001), p. 1.
3. ↑ Warder 2000, p. 45.
4. ↑ Strong, J.S. (2001), p. 131.
5. ↑ Gethin (1998), p. 8.
6. ↑ Laumakis 2008, p. 4.
7. ↑ Gethin (1998), pp. 40–41.
8. ↑ Warder 2000, p. 4-7, 44.
9. ↑ Warder 2000, p. 4.
10. ↑ Cox, Collett (2003). "Abidharma", en: Buswell, Robert E. ed. Enciclopedia do Budismo, Nova York: Macmillan Reference Lib. pp. 1–7. ISBN 0028657187.