Tracto gastrointestinal

dixestión
Diagrama do estómago, intestinos e recto nun humano medio
Latín	Tractus digestorius (da boca ao ano), Canalis alimentarius (do esófago ao intestino groso), Canalis gastrointestinales (do estómago ao intestino groso)
Sistema	Sistema dixestivo

O tracto gastrointestinal (tracto GI, tracto dixestivo, canle alimentaria ou tubo dixestivo) é o tracto ou tubo do sistema dixestivo que vai da boca ao ano. O tracto GI comprende diversos tramos de diferente grosor e especialización que se observan nos sistema dixestivo dos humanos e outros animais, incluíndo o esófago, estómago e intestinos. O alimento entra pola boca e é dixerido para extraer os nutrientes que contén e absorber a súa enerxía, e os residuos que non se poden procesar máis son expulsados polo ano como feces. Gastrointestinal é un adxectivo que especificamente significa pertencente ao estómago e aos intestinos. Entérico significa pertencente ao intestino.

A maioría dos animais teñen un tracto dixestivo completo. As excepcións son os animais máis primitivos, como as esponxas, cnidarios e outros. As esponxas carecen de tracto dixestivo e teñen pequenos poros (ostia) por todo o seu corpo por onde entra a auga co alimento, o cal é dixerido individualmente polas células do interior do corpo, e teñen un gran poro dorsal (ósculo) para a expulsión da auga e residuos. Os ctenóforos teñen unha boca ventral e poros anais dorsais. Os cnidarios teñen un só poro para a inxestión do alimento e a excreción e unha cavidade interna dixestiva. Os acelos teñen unha boca que desemboca nun mesénquima e carecen de cavidade interna e fan a dixestión nun vacúolo rodeado por un sincitio e non tapizado por células epiteliais especializadas. Algúns animais parasitos carecen de aparato dixestivo diferenciado (tenias).^[1][2]

O tracto dixestivo humano comprende o esófago, o estómago e os intestinos e está dividido en tracto gastrointestinal superior e inferior.^[3] Inclúe todas as estruturas que están entre a boca e o ano,^[4] formando un tubo continuo que inclúe os principais órganos da dixestión: estómago (dixestión) e intestino delgado (dixestión e absorción de nutrientes), que se continúa co intestino groso, onde se forman as feces e absórbese auga e sales. O sistema dixestivo humano completo comprende tamén os órganos que verten no tubo dixestivo, como as glándulas salivares, o páncreas e o fígado coa vesícula biliar, e as estruturas da boca.^[5] O tracto GI pode dividirse en anterior (da boca ao duodeno), medio (do duodeno ao colon transverso) e posterior (do colo transverso ao ano), de acordo coa orixe embriolóxica de cada segmento. O tracto GI humano completo mide uns nove metros de longo nunha autopsia. É considerablemente máis curto no corpo vivo porque os intestinos, que conteñen paredes con tecido muscular liso, manteñen un constante ton muscular nun estado de tensión media, pero poden relaxarse en certas zonas para producir unha distensión local e a peristalse.^[6][7]

No tracto gastrointestinal vive a microbiota intestinal, na que se identificaron unhas 4000 cepas de bacterias que teñen diferentes papeis no mantemento da saúde inmunitaria e o metabolismo xunto con outros microorganismos.^[8][9][10] Algunhas células do tracto GI liberan hormonas que axudan a regular o proceso dixestivo. Estas hormonas dixestivas, como a gastrina, secretina, colecistoquinina e ghrelina, actúan por mecanismos intrácrinos ou autócrinos, o que indica que as células que liberan estas hormonas son estruturas conservadas ao longo da evolución.^[11]

1. ↑ "Overview of Invertebrates". www.ck12.org. 6 de outubro de 2015. Consultado o 25 de xuño de 2021. 
2. ↑ Ruppert EE, Fox RS, Barnes RD (2004). "Introduction to Bilateria". Invertebrate Zoology (7 ed.). Brooks / Cole. p. 197 [1]. ISBN 978-0-03-025982-1. 
3. ↑ "gastrointestinal tract" en Dorland's Medical Dictionary
4. ↑ Gastrointestinal tract Medical Subject Headings (MeSH) na Biblioteca Nacional de Medicina dos EUA.
5. ↑ "digestive system" en Dorland's Medical Dictionary
6. ↑ G., Hounnou; C., Destrieux; J., Desmé; P., Bertrand; S., Velut (2002-12-01). "Anatomical study of the length of the human intestine". Surgical and Radiologic Anatomy 24 (5): 290–294. ISSN 0930-1038. PMID 12497219. doi:10.1007/s00276-002-0057-y. 
7. ↑ Raines, Daniel; Arbour, Adrienne; Thompson, Hilary W.; Figueroa-Bodine, Jazmin; Joseph, Saju (2014-05-26). "Variation in small bowel length: Factor in achieving total enteroscopy?". Digestive Endoscopy 27 (1): 67–72. ISSN 0915-5635. PMID 24861190. doi:10.1111/den.12309. 
8. ↑ Lin, L; Zhang, J (2017). "Role of intestinal microbiota and metabolites on gut homeostasis and human diseases". BMC Immunology 18 (1): 2. PMC 5219689. PMID 28061847. doi:10.1186/s12865-016-0187-3. 
9. ↑ Marchesi, J. R; Adams, D. H; Fava, F; Hermes, G. D; Hirschfield, G. M; Hold, G; Quraishi, M. N; Kinross, J; Smidt, H; Tuohy, K. M; Thomas, L. V; Zoetendal, E. G; Hart, A (2015). "The gut microbiota and host health: A new clinical frontier". Gut 65 (2): 330–339. PMC 4752653. PMID 26338727. doi:10.1136/gutjnl-2015-309990. 
10. ↑ Clarke, Gerard; Stilling, Roman M; Kennedy, Paul J; Stanton, Catherine; Cryan, John F; Dinan, Timothy G (2014). "Minireview: Gut Microbiota: The Neglected Endocrine Organ". Molecular Endocrinology 28 (8): 1221–38. PMC 5414803. PMID 24892638. doi:10.1210/me.2014-1108. 
11. ↑ Nelson RJ. 2005. Introduction to Behavioral Endocrinology. Sinauer Associates: Massachusetts. p 57.