MDMA

MDMA
Sustavno (IUPAC) ime
(RS)-1-(benzo[d][1,3]dioksol-5-il)-N-metilpropan-2-amin
Identifikatori
CAS broj	42542-10-9 66142-89-0 69610-10-2 81262-70-6
ATK kôd	?
PubChem	1615
Kemijski podaci
Kemijska Formula	C11H15NO2
Mol. masa	193.25 g/mol
SMILES	potražite na eMolecules, PubChem
Farmakokinetski podaci
Bioraspoloživost	?
Metabolizam	jetra, citokrom P-450
Vrijeme polueliminacije	ovisi o dozi, povećava se s višom dozom, ali uglavnom je oko 6–10 sati kod doza od 40 do 125 mg
Eliminacija	izlučuje se putem bubrega
Farmakoinformacijski podaci
Trudnoća - kategorija	C [1]
Registriran u RH?	Ne
Trgovački nazivi u RH
Status	Zabranjeno!NN
Način primjene	oralno, sublingvalno

MDMA ili ecstasy je polusintetička psihoaktivna droga iz skupine feniletilamina, odnosno supstituiranih amfetamina. Obično se smatra psihodeličnom drogom, iako efekti koje uzrokuje odstupaju od tipičnih psihodelika, dajući više stimulativne nego vizualne efekte. Uglavnom ima imidž "rekreativne" droge te se asocira s burnim provodima u diskotekama i noćnim klubovima uz elektronsku glazbu. Također se u nekim krugovima smatra enteogenom i alatom za transcendenciju. Glavni spoj koji sačinjava ecstasy je MDMA (3,4-MetilenDioksiMetAmfetamin ). Neki drugi spojevi koji imaju slično djelovanje i ponekad se prodaju pod tim imenom su 2CB, 2CT2, 2CT7, DOB, DOM, MDA i MDEA. Proizvodnja, distribucija i posjedovanje MDMA je ilegalna u većini svjetskih država.

MDMA je službeno prvi put sintetiziran 1912. godine u Darmstadtu u Njemačkoj. Idućih desetljeća tvar nije bila pretjerano poznata niti se koristila zbog psihoaktivnih svojstava. U sedamdesetim godinama 20. stoljeća Alexandar Shulgin sintetizirao je MDMA u svom laboratoriju te ga predstavio psihoterapeutu Leu Zeffu, koji ga je kasnije počeo promovirati i koristiti u terapeutske svrhe. U Velikoj Britaniji zabranjen je 1977., a u SAD-u 1985., godine neposredno nakon eksplozije kako rekreativne, tako i osobne terapeutske i spoznajne svrhe. Danas je međunarodno zabranjen.