Back Paul Dirac Afrikaans Paul Dirac ALS Paul Dirac AN بول ديراك Arabic بول ديراك ARZ পল ডিৰাক Assamese Paul Dirac AST Paul Dirac Aymara Pol Dirak Azerbaijani پل دیراک AZB
| Paul Dirac | |
 | |
| Rođenje | 8. kolovoza 1902. Bristol, Ujedinjeno kraljevstvo |
|---|---|
| Smrt | 20. listopada 1984. Tallahassee, Florida, SAD |
| Državljanstvo | Švicarac (1902. – 1919.), Englez (1919. – 1984.) |
| Polje | Teorijska fizika |
| Institucija | Sveučilište u Cambridgeu, Sveučilište u Miamiju Državno sveučilište u Floridi |
| Alma mater | Sveučilište u Bristolu Sveučilište u Cambridgeu |
| Istaknuti studenti | Homi Jehangir Bhabha Fred Hoyle |
| Poznat po | Spin, Antimaterija ili antitvar, Fermi-Diracova statistika, Magnetski monopol, Diracova ili reducirana Planckova konstanta, Kvantna elektrodinamika, Diracova delta-funkcija Diracove jednadžbe |
| Istaknute nagrade | Nobelova nagrada za fiziku (1933.) Copleyeva medalja (1952.) Član Kraljevskog društva |
| Portal o životopisima | |
Paul Dirac, ili punim imenom Paul Adrien Maurice Dirac (Bristol, 8. kolovoza 1902. – Tallahassee, Florida, 20. listopada 1984.), britanski fizičar. Nakon studija elektrotehnike u Bristolu studirao teorijsku fiziku u Cambridgeu. Kao poslijediplomski student otkrio 1926. zakone kvantne mehanike, u objašnjenju koje se odlikovalo općenitošću i logičkom jednostavnošću. Glavno je Diracovo znanstveno otkriće kvantna relativistička teorija elektrona, koju je razvio primjenom ideja Einsteinove teorije relativnosti na kvantnu mehaniku. U Diracovoj teoriji elektron je opisan s pomoću četiriju valnih funkcija koje su rješenja četiriju diferencijalnih jednadžbi (Diracove jednadžbe). Svako od tih stanja karakterizirano je projekcijom spina na jednu koordinatnu os (moguće su vrijednosti 1/2 i –1/2 u jedinicama Planckove konstante) i predznakom energije (Diracov elektron može imati pozitivnu ili negativnu energiju). Budući da se tada ništa nije znalo o elektronu negativne energije, Dirac je iznio ideju kako objasniti značenje elektrona negativne energije koji je proizlazio iz njegovih jednadžbi: manjak elektrona u jednom od stanja negativne energije odgovarao bi pozitivno nabijenoj čestici koja bi imala istu masu kao elektron. Tu je ideju pokusom potvrdio C. D. Anderson (Carl David Anderson), koji je na fotografijama dobivenima s pomoću maglene komore (Maglena komora) uočio tragove staza (putanja) čestica jednake mase kao što je i elektron, a pozitivnog električnog naboja. Ta je čestica nazvana antielektron ili pozitron. To je prva otkrivena čestica antimaterije. Važna su Diracova otkrića također kvantna teorija zračenja i Fermi-Diracova statistika. Godine 1933. dobio je Nobelovu nagradu za fiziku (zajedno s E. Schrödingerom).[1]