Semitski jezici su potporodica afrazijske jezične natporodice koja obuhvaća 78 jezika[1] (po ranijim klasifikacijama 74,[2] odnosno 77[3]) koji su se po pretpostavci mnogih jezikoslovaca razvili iz zajedničkog prajezika. Po legendi Semiti su narod koji je nastao iz loze Noina sina Šema i karakterizira ih sličnost u samom nastanku jezika. Upravo te sličnosti (fonetske, morfološke i posebno leksičke) navele su znanstvenike da počnu razmišljati o postojanju jednog zajednickog korijena.
U početku se smatralo da su semitski jezici zasebna velika skupina jezika, ali se kasnije utvrdilo da su to u stvari jezici koji pripadaju jednoj još većoj grupi jezika, hamitsko-semitskoj, koja se u novije vrijeme naziva afrazijska grupa jezika. Ova grupa se dijeli na šest ogranaka: semitski ogranak, berbero-libijski ogranak, egipatski ogranak, kušitski ogranak, čadski ogranak i omotski.