Stabljika je vegetativni dio biljke i jedna od dvije glavne strukturne osi vaskularnih biljaka. Druga strukturna os je korijen. Kod većine biljaka, stabljike se nalaze iznad površine tla, ali neke biljke imaju podzemne stabljike.
Stabljika ima četiri glavne funkcije:[1]
Stabljike se obično sastoje od tri tkiva: epiderme, primarne kore i centralnog cilindra.[2] Epiderma prekriva vanjsku površinu stabljike i obično služi za hidroizolaciju, zaštitu i kontrolu izmjenu plinova. Primarna kora je višeslojna. Kod nadzemnih stabljika ponekad sadrži kloroplaste, a kod podzemnih velike količine rezervnih tvari. Centralni cilindar osigurava prijenos vode i mineralnih tvari i ima strukturnu potporu.
Prema anatomskoj građi, stabljike se dijele na zeljaste i drvenaste. Zeljastu stabljiku imaju jednogodišnje i dvogodišnje biljke, rjeđe trajnice. Drvenastu stabljiku ima drveće i grmlje. Stabljika se grana monopodijalno, simpodijalno i dihotomski.
Preobrazbe (metamorfoze) stabljike su: podanak, gomolj, trnovi, platikadiji, fitokladiji, vitice, lukovice i dr.
|journal=
(pomoć)CS1 održavanje: arhivirana kopija u naslovu (link)