En psikologio esas centrala problemo, quale on definas emoco. Granda parto de teoriisti e serchisti che psikologio aprobas sequanta defino:
Emoco esas komplexa proceso, a qua apartenas neurofiziologiala, neuromuskulara e fenomenologiala aspekto.
- En neurofiziologiala nivelo on definas emoco kom elektro-kemiala aktiveso di nevrala sistemo.
- En neuromuskulara nivelo emoco signifikas aktivesko di la faciala muskuli, altre dicante mieni di fizionomo, ma anke pozi di la korpo, gesturi ed altreski en la voco.
- En fenomenologiala nivelo emoco esas subjektiva experienco, altre dicante on “sentas” joyo od odio. En ca nivelo emoco esas experienco motiviganta od experienco havanta mediata signifiko a homo.
Kande on experiencas reala emoco, omna niveli aktiveskas. Do reala emoco esas tre totala e blokala reakto. Ofte emoco esas anke trans omna kontrolo psikala. Quankam on esforcas regular e celar emoci, li “likas” per ula moyeno ek ni.
Emoco esas psikologiala experienco
- subjektala ed interna,
- di individuo o grupo,
- objektala biologiala reaktioni (adrenalino)
- eventinta en respondo a certena situi
- opozeso o ne kun koncianta deziro.
Ulo traduktas su generale lore per respondo qua povas esar
- afektala
- fiziologiala (chanji en interna korpala funcionado, altri kompreneble qua to facinta parto di kozi dil emoco,
- konocala (situ-interpreto - videz cerebro-lavado)
- konduktala.