Kolonialisme punika amalan ingkang dipunlampahi déning satunggaling kelompok tiyang, utawi negara ingkang ngontrol, ngarahaken, utawi netepaken pajeg utawi upeti dhateng tiyang sanès utawi wilayah sanèsipun, asring kanthi ngadegaken koloni.[1] umumé kanggé majengaken strategi lan ekonomi kelompok utawi konsep ingkang ngolonisasi.[2] Boten wonten definisi gamblang ngenani kolonialisme; definisi saged béda-béda gumantung dhateng panggunaan lan konteksipun. ".[3] Webster's Encyclopedic Dictionary defines colonialism as "the system or policy of a nation seeking to extend or retain its authority over other people or territories".[4][5]
Kolonialisme sampun wonten wiwit jaman kina. Ing jaman modern, konsep punika paling asring dipunhubungaken kaliyan imperium Eropa lan Jepang, wiwit abad kaping 15 lan terus ngantos pertengahan abad kaping 20. Ing wiwitan, penaklukan ngikuti polisi merkantilisme, kanthi tujuan menguatiraken ékonomi nagara induk, dene perjanjian umumé netepaken koloni namung kedah dagang kaliyan metropole (negara induk). Ngantos pertengahan abad kaping 19, akèh imperium ngeculaken merkantilisme lan watesan dagang lan nganut prinsip dagang bébas, kaliyan sethithik watesan utawi tarif.
Sanadyan makaten, kolonialisme gadhah dampak negatif, kados ta penindasan, panyengkuyung ketidakadilan, lan kekerasan.[6] Ing jaman sapunika, pratandha kolonialisme asring dipunrembag minangka pratandha ingkang kedah dipunrembag lan dipunwaos kanthi teliti, supados kita saged mangertosi sajarah lan dampakipun dhumateng donya saiki. Kolonialisme ugi dados pratandha penting ing babagan pemahaman babagan hubungan antarbangsa lan cara bangsa-bangsa ing donya interaksi lan hubunganipun.