Lunpia

Lunpia

Gawé lunpia
Panggonan asal	Indonésia
Tlatah utawa praja	Jawa
Woworan pokok	glepung lan janganan
Buku masakan: Lunpia  Médhia: Lunpia

Lunpia utawa lumpia (Hanzi: 潤餅, hanyu pinyin: run bing) iku sajinis panganan tradhisional Tionghoa. Tembung lunpia asal saka dhialèk Hokkian saka pelafalan runbing sajeroning dhialèk Lor. Lunpia wujud lembaran tipis saka glepung gandum kang didadèkaké kulit banjur digunakaké minangka pambungkus isèn-isèn kang racaké wujud rebung, endhog, janganan, daging, utawa panganan sagara.

Lunpia iku panganan kas ing Indonésia, mligi ing Semarang, Jawa Tengah kanthi cara masak lan bumbu-bumbu kang disesuwèkaké karo laladan Semarang. Rasané lunpia kas Semarang iku campuran antarané Tionghoa lan Indonésia amarga lunpia kas Semarang pisanan digawé wong Tionghoa kang dadi bojoné wong Indonésia lan manggon ing Semarang. Panganan iki wiwit ditepungi masarakat nalika ing Semarang dianakaké GANEFO (pagelaran ulah raga) kang dianakaké ing pameréntahan Présidhèn Soekarno.

Ing Semarang, lunpia akèh dijajakaké ing Dalan Pandhanaran, Semarang. Ing kana uga didol panganan kas Semarang liyané, kaya ta bandeng presto lan wingko babat. Jaman biyèn, lunpia mung duwé sarasa thok, yaiku rebung. Nanging saiki lunpia akèh macemé, ana kang isiné iwak pitik, urang, lan campuran saka rebung karo iwak pitik, utawa rebung karo urang. Yèn arep tuku lunpia, mesthi waé diwènèhi pitakonan: "kang teles apa gorèng?" Amarga wong kang adol lunpia uga nyajèkake lunpia kang durung digorèng lan lunpia kang wis digorèng. Ana kang seneng lunpia didhahar nalika durung digorèng lan ana uga wong kang seneng lunpia kang wis digorèng. Kabèh iku miturut selérané dhéwé-dhéwé.