Beigus sive beighus[1] seu Begus[2]: lingua Turcica idem vult ac "princeps" "phylarchus." In usu erat apud Turcas, Persas etc. ut titulus. Hodie apud Turcas nihil sibi vult nisi "dominus."
Nota bene, primos imperatores tres Imperii Ottomanici hoc titulo tantum designabantur, neque sultano qui titulus non in usu erat apud eos usque ad annum 1383.
Lingua Latina, vir huius tituli celeberrimus est Ulug Beigus.