Back Линнеи, Карл Abkhazian Carolus Linnaeus Afrikaans Carl von Linné ALS ካርል ሊኒዩስ Amharic Carl von Linné AN كارولوس لينيوس Arabic كارل لينينه ARZ কাৰ্ল লিনিয়াছ Assamese Carl von Linné AST Carl Linnaeus AVK
Carolus Linnaeus
Obitus: 10 Ianuarii 1778; Linnaeus Hammarby
Patria: Suecia
Nomen nativum: Carl Nilsson Linnaeus
Familia
Coniunx: Sara Elisabeth Moræa
Proles: Carolus Linnaeus filius, Elisabeth Christina von Linné, Lovisa von Linné, Sara Christina von Linné
Familia: Linné family
Memoria
Insignia heraldica
Carolus Linnaeus (natus Råshult in vico Smolandiae die 23 Maii 1707; mortuus Upsaliae die 10 Ianuarii 1778), fuit herbarius, zoologicus, et medicus Suecius, qui nomenclaturam binominalem, hodiernum organismorum appellandorum systema, rite ordinavit. Unde appellatur ipse pater taxinomiae hodiernae.[1] Multa ex eius scriptis primum Latine edita sunt.
Linnaeus ruri in Smalandia in Suecia meridiana natus est. In Universitate Upsaliensi educatus est, ubi acroases botanicas anno 1730 habere coepit. Peregre ab anno 1735 ad annum 1738 commorabatur, ubi studebat et primam editionem eius Systematis Naturae in Nederlandia edidit. Tum Sueciam regressus, professor medicinae botanicesque Upsaliae factus est. Itinera per Sueciam annis 1740 ad plantas et animalia reperienda et classificanda fecit. Annis 1750 et 1760 plantas, animalia, et mineralia colligere et classificare solebat, dum nonnulla volumina publicat. Unus e physicis clarissimis in Europa tempore mortis erat.
Ioannes Iacobus Russavius, philosophus Francicus, nuntium ei misit: "Dic ei neminem in orbe terrarum maiorem novi."[2] Ioannes Volfgangus Goethius, scriptor politicusque Germanus, arbitratus est: "Praeter Shakesperium et Spinozam, neminem inter mortuos novi qui me vehementius movit."[2] Augustus Strindberg, auctor Suecicus, scripsit: "Linnaeus re vera erat poeta qui naturalista fortuite factus est."[3] Linnaeus appellatus est princeps botanicorum ac Plinius Septentrionalium.[4] Aestimatur etiam unus ex conditoribus oecologiae hodiernae.[5]
Multarum plantarum multorumque animalium nomina binominalia a Linnaeo descripta sunt. Nominibus botanicis ab eo nobis datis addere licet abbreviationem L.; nominibus zoologicis addere licet Linnaeus cum anno publicationis.
Corpus Linnaei ipsius in taxinomia sua est typus generis Hominis, quamquam eius ossa, numquam ratione investigata, in Ecclesia Cathedrali Upsaliensi iam imperturbata requiescunt.[6]
Praeclarus est quod, permulta milia specierum describens, systema naturae finxit (1738–1766). Elementa taxinomiae biologicae nobis excogitavit, inter quae classis, ordo, genus, species. Hortus Linnaei hodie ad universitatem Upsaliensem videri potest.
Anno 1755, rite factus est eques, et nomen (ut nobilius esset) in Carolum a Linné (Suecice Carl von Linné) mutavit.
In eius honorem multa animalia plantaeque nominatae sunt, exempli gratia Linnaea borealis.
- ↑ Calisher, CH (2007). "Taxonomy: what's in a name? Doesn't a rose by any other name smell as sweet?". Croatian Medical Journal 48 (2): 268–270.
- ↑ 2.0 2.1 "What people have said about Linnaeus". Linné on line. Uppsala University.
- ↑ "Linnaeus deceased". Linné on line. Uppsala University.
- ↑ Broberg (2006), p. 7.
- ↑ Egerton, Frank N. (2007). "A History of the Ecological Sciences, Part 23: Linnaeus and the Economy of Nature". Bulletin of the Ecological Society of America 88 (1): 72–88.
- ↑ "There was, however, no single person recognised as the type until 1959, when Professor William Stearn, in a passing remark in a paper on Linnaeus' contributions to nomenclature and systematics wrote that 'Linnaeus himself, must stand as the type of his Homo sapiens.' This was enough to designate Linnaeus as a lectotype (Article 74.5), the single name[-]bearing type specimen for the species Homo sapiens and its subspecies Homo sapiens sapiens" (Notton et Stringer).