Coniacium (scilicet "aevum")[1][2] est pars tertia aevi Cretacei superioris, quae 89,3 ± 1 milionibus annorum abhinc incepit, cum perfecit epocha Turonensis, et 85,8 ± 0,7 milionibus annorum abhinc perfecit, cum epocha Santonica incepit.
Nomen capit ab urbe Condate.