Cretaceum[1] est systema stratigraphicum et periodus geologica.
Divisio suprema constituit aerae Mesozoicae, nona autem ab infima aeonis Phanerozoicae. Abhinc annorum 1 450 centies milium fere coepit, antecessore Iurassico. Finem habuit abhinc annorum 660 centies milium, successore Palaeogenico. Commissio Internationalis Stratigraphica terminum Cretaceum Palaeogenicum definit ab anomalia iridii qua vestigia illisionis meteoritae iuxta Chicxulub in stratis geologicis per omnem terrarum orbem inscribuntur. Hic terminus inceptum indicat aerae Caenozoicae, systemati Palaeogenico in serie Palaeocaena, stadio Danio, perfectionemque aerae Mesozoicae, systemati Cretaceo, in serie Cretaceo superiori, stadio Maastrichtio.[2]
In duas series dividitur, videlicet inferiorem et superiorem. In duodecim stadia dividitur, quae ab infimo ad supremum Berriasium, Valanginium, Hauterivium, Barremium, Aptium, Albium, Cenomanium, Turonium, Coniacium, Santonium, Campanium, Maastrichtium appellantur.[3]
Nomen ex creta, vocaulo communi Latino, deducitur. Nomine Francogallico formation de la craie iam accepto, Ioannes Iulianus d'Omalius d'Halloy primus anno 1822 haec strata geologica nominavit sub forma terrain crétacé, qui terras vallis Parisiensis exploraverat vestigiis cretosis conchyliorum huius aevi geologici plenas.[4][5]
Aevo Cretaceo vixerunt Tyrannosaurus rex, Triceratops, aliique dinosauri noti. Circa initium huius periodus primae plantae angiospermae apparuerunt.
E vestigiis palaeontologicis constat exstinctiones specierum permultarum in fine periodus Cretaceae accidisse, ut puta omnium dinosauriorum, pterosauriorum, mosasauriorum, hippuritidorum et ammonearum.[6]