Fluxus oneris electrici

Fluxus oneris electrici, vel etiam electricitas tantum, est motus oneris electrici propter campum electricum in medio vel spatio fluxum sinente sicut metallo. Etiam olim dicitur fluxus electricus^[1], sed hodie physici fluxum oneris electrici a fluxu campi electrici distinguunt.

Fluxio electrica vel electricitatis fluxio vel oneris electrici fluxio^[2] (symbolum usitatum: $I$ ) appellari potest mensura oneris electrici motús in spatio quodam sicut in filo conductore, ^[3] specialiter illa oneris electrici quantitas Q quae post punctum in conductore vel spatio per secundum temporis movit, id est ^[4]

I={\frac {dQ}{dt}}.

↑ "De causis, quibus effectum sit, ut studium disciplinarum physicarum hac nostra aetate tantos fecerit progressus" (1863) ab Petrus Leonardus Ryke
↑ Fluxione utuntur Isaacus Newtonus et Godefridus Guilielmus Leibnitius ad derivativum respecto tempore denotandum in illo Calculo Infinitesimale; Vide fons Latine hic.
↑ Vocabula physicalia conductrum et filum inveniuntur in "Experimenta circa effectum conflictus electrici in acum magneticam," auctore Hans Christian Ørsted anno 1820.
↑ Vide pag. 208 in Introduction to Electrodynamics, 3rd ed., David J. Griffiths auctore, Prentice Hall, 1998. ISBN 0-13-805326-X.

[1] "De causis, quibus effectum sit, ut studium disciplinarum physicarum hac nostra aetate tantos fecerit progressus" (1863) ab Petrus Leonardus Ryke

[2] Fluxione utuntur Isaacus Newtonus et Godefridus Guilielmus Leibnitius ad derivativum respecto tempore denotandum in illo Calculo Infinitesimale; Vide fons Latine hic.

[3] Vocabula physicalia conductrum et filum inveniuntur in "Experimenta circa effectum conflictus electrici in acum magneticam," auctore Hans Christian Ørsted anno 1820.

[4] Vide pag. 208 in Introduction to Electrodynamics, 3rd ed., David J. Griffiths auctore, Prentice Hall, 1998. ISBN 0-13-805326-X.

[1]

[2]

[3]

[4]