Geographia (Graece γεωγραφία, ad verbum 'descriptio telluris') est campus scientiae quae terrarum, proprietatum, incolarum, rerumque studium tractat,[1] vel breviter scientia locorum et orbis terrarum proprietatum. Primus vocabuli γεωγραφία usus nobis notus est titulus libri Eratosthenis, eruditi Graeci (276–194 a.C.n.).[1] Geographia est disciplina latissima, quae tellurem et eius implicationes, humanas et naturales, intellegere vult—non solum ubi res notabiles adsunt, sed etiam quomodo mutatae sint et quidem fiant. Multae notiones geographicae, cum tellurem certe pertineant, ad alia corpora caelestia in campo scientiae planetariae latius adhiberi possunt.[2] Una notio talis, prima geographiae lex, a Waldo Tobler proposita, dicit "omnia omnibus coniunguntur aliis, sed res propinquae rebus remotis magis inter se coniunguntur."[3][4][5] Geographia vulgo appellatur disciplina mundi et pons inter scientias humanas et physicas.