Historiographia

Allegoria historiae scribendai Iacobi de Wit (1754). Veritas, paena nuda, rerum gestarum scriptorem observat. Pallas Athena (sapientia) parte laeva consilium dat.
Prima pagina Shiji.
Pars exemplaris ex saeculo decimo Thucydidis Historiarum.
Pagina Bedae Historiae ecclesiasticae gentis Anglorum.
Ibn Khaldunus, auctor historiographiae, historiae culturalis, et philosophiae historiae. Statua coniecturalis in Tunisia erecta.
Opera historica Voltarii sunt exemplum historiae Illuminismi scriptae. Pictura Petri Caroli Baquoy.
Eduardi Gibbon Decline of the Roman Empire (1776) fuit magnum opus scripturae historicae saeculo duodevicensimo exeunte editae.
Iulius Michelet (1798–1874) senex.
Hippolytus Taine (1828–1893).
Leopoldus de Ranke historiam disciplinam academicam professionalem in Germania constituit.

Historiographia est investigatio methodologiae per quam rerum gestarum scriptores historiam ut disciplina academica tractant, et porro ullum operis historici corpus de certa re. Historiographia certae rei modos tractat per quos historici illam rem investigaverunt certis fontibus, rationibus, et praeceptis theoretis utentes. Eruditi de historiographia per singulas res disputant, sicut historiographia Britanniarum Regni, historiographia Canadae, historiographia Imperii Britannici, historiographia primi Islam, historiographia Sinica, et per varias rationes et genera scribunt, sicut historia politica et historia socialis. Saeculo undevicensimo ineunte, historia academica bene constituta, corpus litterarum historiographicarum ortum est.


Developed by StudentB