Ius

Haec pagina iure sensu latissimo tractat. Si aliud quaeris quod etiam “Ius” appellatur, vide Ius (discretiva).
Codex Hammurabianus est antiqua Mesopotamiae legum conlectio.
Ius. Imago a Ioanne Feuchère sculpta, prae iuris regia Lutetiae in Francia.

Ius est copia regularum quae ab institutionibus societatis vel rectionis ad mores gubernandos fiunt et exercentur,[1] eius definitione(en) exacta diu disputata.[2][3][4]

Ius, secundum Thomam Hobbium, nihil est nisi "libertas quam quisque habet facultatibus naturalibus secundum rectam rationem utendi."[5]

Ius sensu latissimo iura scripta et non scripta plerumque complectitur, tantum leges et civitatum constitutiones scriptas, quantum principia consuetudinis aequitatisque philosophica. Ius generaliter ubique in septem brachia dividitur: ius inter civitates et gentes, ius constitutionale, ius criminale, ius ad remedium, ius contractus, ius dominii, ius societatum.

Multa autem iurum systemata in orbe terrarum, et multa iurum systematorum classificationes, habentur, praeceptorum formulatione multum civitatum quarum ex moribus dependente. Plerumque iurum systemata in quattuor genera digeri possunt: ius Romano-Germanicum, ius Anglo-Americanum, ius religiosum, ius consuetudinarium.

Verumtamen de iure inter gentes et civitates exsistit consensus latus. Ius gentium igitur ea iurum consuetudo dicitur quae universaliter apud civitates invenitur, et ius naturale illud praeceptum quod ex humana natura re vera provenit.

  1. Robertson 2006: 90.
  2. Willis 1926.
  3. Gibbs, Jack P. (1968). "Definitions of Law and Empirical Questions". Law & Society Review 2 (3): 429–446 .
  4. Akers, Ronald L. (1965). "Toward a Comparative Definition of Law". Journal of Criminal Law and Criminology 56 (3): 301–306 
  5. Thomas Hobbes, Elementa Philosophica de Cive, 1642: (Google Books) (Latine).

Developed by StudentB