Lingua Anglica

Lingua Anglica
English
IPA[ ˈɪŋglɪʃ ]
TaxinomiaLinguae Indoeuropaeae

 Linguae Germanicae
  Linguae Germanicae Occidentales

   Lingua Anglica
Locutores322 000 000
Sigla1 en, 2 eng, 3 eng
Status publicus
OfficialisBritanniarum Regnum, Civitates Foederatae Americae, Canada, Australia, Hibernia (res publica), Iamaica, Nova Zelandia, Nigeria, Africa Australis, Zimbabua, Kenia, multae aliae
Privatapermultae civitates
Litterae
ScripturaLatina
Procurationulla
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae
Color caeruleus indicat regiones in quibus lingua Anglica est lingua publica et late adhibita, subcaeruleus autem ubi est lingua officialis, etiamsi non a maiore parte adhibita.

Lingua Anglica[1][2] est lingua subfamiliae linguarum Germanicarum occidentalium familiae linguarum Indoeuropaearum. In omni orbe terrarum scientifici Anglicum ad res tradandas utuntur.

Potestatis Britanniarum regni et Civitatum Foederatarum per saecula ab XVIII ad saeculum XXI in rebus oeconomicis, militaribus, et culturalibus certeque dubio vel verbo vel actu colonialismi causa, lingua Anglica fere ubique terrarum dispersa est. Quamobrem lingua Anglica est lingua materna tertia in usu, secundum Mandarinicam et Hispanicam,[3][nb 1] et facta est lingua franca hodierna. Multis in civitatibus sui iuris, etiam ubi lingua Anglica non est lingua publica, programmata televisifica et pelliculae, quae maxima parte ex America exportantur, vocibus non transmutatis transmittuntur, quorum spectatores, etiamsi sua lingua legentes, linguam Anglicam a pueritia auscultant.

Origines linguae Anglicae omnino sunt Indoeuropaeae. Saeculo quinto, cum Angli in insulas Britannicas primum invadere coeperent, dialectus Britannicae et linguae Goidelicae multae cum acrolectibus? linguae Latinae adhibebantur. Linguae et dialectus Anglorum, hodie omnes una sub lingua Anglica antiqua ordinatae, cum linguis indigenis aliquomodo commiscentes, gradatim usu superaverunt. Vicingi intulerunt suam linguam saeculis octavo et nono.

Normanni invaserunt anno 1066, qui annus est quasi initium historicum transitioni ab lingua Anglica media in hodiernam. Lingua Normannica structuram vocalium linguae Anglicae mediae omnino mutavit et Normanni suam orthographiam ad linguas scribendas imposuerunt. Normanni quoque intulerunt linguam Latinam secum rursum in Britanniam, nam lingua Latina fuit eo tempore lingua franca et omnis Europae lingua academica.

Lingua Anglica hodierna medio saeculi sexti decimi fere perfecta est. Fabulas Gulielmi Shakespearii, circum initium saeculi septimi decimi scriptas, locutores linguae Anglicae ut lingua materna magna parte intellegere possunt; lexicon satis dissimile est, syntaxis grammaticaque parum.

Lingua Anglica putatur habere plus verborum omnium linguarum, plus quam 500 000 verba, terminis technicis exceptis, plus quam 1 000 000, inclusis.

  1. De nomine cf. titulum libri Thomae Smith De Recta et Emendata Linguae Anglicae Scriptione Dialogus (1568)
  2. Aliter "Anglicana": cf. subtitulum poematis Samuelis Johnson "ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ": "Post Lexicon Anglicanum Auctum et Emendatum" (1772).
  3. Ethnologue, 1999


Lapsus in citando: <ref> tags exist for a group named "nb", but no corresponding <references group="nb"/> tag was found


Developed by StudentB