Lingua Arabica

-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.
Lingua Arabica (عربية `Arabiyya)
Fabulatus est: Algerium, Aegypto, Cuvaito, Iemenia, Iracia, Iordania, Israel, Libano, Libya, Mauretania, Maroco, Omania, Palaestina, Quataria, Sudania, Syria, Tunesia, Phylarchiarum Arabicarum Confoederatio, et multis aliis
Regio: Orbis Arabicus
Fabulantes: 225 miliones (secundum Ethnologue; fabulantes nativi totarum dialectorum)
Status:
Classificatio
سكر:
Afrasiaticae

 Semiticae
  Centrales
   Meridionales
    Arabica

Notae linguae
ISO 639-1 ar
ISO 639-2 ara
SIL ABV
Linguasphere 12-AAC
De Lingua Arabica

Lingua Arabica[1] sive sermo Arabicus[2] (-onis, m) est lingua in familia linguarum Semiticarum, in quibus et est Hebraica Aramaicaque, cognata, qua centena milia hominum non tantum in paeninsula Arabica, sed etiam in Africa Septentrionali et magna Orientis Proximi parte loquuntur. Arabicus est etiam liturgicus religionis Islamicae sermo.

Nomen Arabicum potest significare vel Arabicam litterarum vel multa genera sermonum eiusdem; ab Arabis prioris ut dialecti posterioris videntur, et Arabica litterarum ut lingua normalis.

  • Arabica litterarum, اللغة العربية الفصحى (quae est lingua Arabica pura) lingua et Alcorani et mediorum praesentium per Africam Septentrionalem a Maroco usque ad Iraciam est.
  • Arabica colloquialis sive dialectalis significat multa genera linguarum seu dialectorum nationum regionumve, quae a lingua Arabica classica derivatae sunt et per Africam Septentrionalem et per Orientem Medium sermone cottidiano adhibentur. Hae nonnunquam inter se affatim differunt et his locutiones mutuo incomprehensibiles sint. Dialectis infrequenter communicatum sit, sed nonnumquam in litteratura (praesertim in arte scaenica poësique), notabiliter in Libano et Aegypto; etiam per instrumenta communicationis socialis familiariter.

Aliquando difficile est redditu rerum Islamicarum Arabicarumque nisi verbis Arabicis. Alcoranus lingua Arabica expressus est et traditionaliter Muslimi impossibile esse reddere ac constare fideliter cum primitivo credunt—vero, ante nuper numquam ab nonnullis sectis creditum est reddendum. Quamquam lingua Arabica frequenter cum religione Islamica associata est, Christiani tamen Arabici, Iudaei Orientales, ac Mandaei Iraciani etiam Arabice loquuntur; neque maior Muslimorum pars loquitur, solummodo locutiones conditas cognoscunt ut precantur.

Verbum Latinum algorismus derivatum est a nomine inventoris algebrae—quod etiam verbum Arabicum est quam alchemia, alcohol, et azimutum. Vide indicem verborum Latinorum ab origine Arabica. Numeros arabicos (0 1 2 3 4 5 6 7 8 9) Europaenses et alii cum glyphis variis utuntur. Lingua Hispanica plurima verba Arabica habet.

  1. Conradus Gesnerus, Mithridates: de differentiis linguarum (1555) textus f. 9v; Athanasius Kircherus, Turris Babel, sive Archontologia (Amstelodami: Jansson-Waesberge, 1679) textus pp. 193-201. "Lingua Ismaelitica" seu "Hagarena": Kircherus (ibid.).
  2. Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda (2009).

Developed by StudentB