Lingua Bohemica

Lingua Bohemica
Čeština
IPA[ ˈt͡ʃɛʃcɪna ]
TaxinomiaLinguae Indoeuropaeae

 Linguae Slavicae
  Linguae Slavicae Occidentales

   Lingua Bohemica
Locutorescirca 10 600 000
Sigla1 cs, 2 cze, 3 ces
Status publicus
OfficialisCechia, Slovacia (partim), Unio Europaea
Privata
Litterae
ScripturaLatina
ProcuratioAcademia Scientiarum Rei publicae Bohemicae
Collocatio locutorum linguae Bohemicae
Collocatio locutorum linguae Bohemicae
Situs locutorum linguae Bohemicae

Lingua Bohemica[1][2] (Bohemice: český jazyk), qua Bohemi (Cechi) utuntur, ad linguas Indoeuropaeas et ad familiam linguarum Slavicam pertinet; una cum lingua Sorabica, lingua Polabica, lingua Cassubica, lingua Polonica, et lingua Slovaca ad linguas Slavorum occidentalium spectat. Slovaci linguam Bohemicam atque Bohemi linguam Slovacam intellegunt.

  1. "Sermo Bohemicus": Conradus Gesnerus, Mithridates: de differentiis linguarum (1555) textus ff. 52r–56r.
  2. "Lingua Boëmica": Athanasius Kircherus, Turris Babel, sive Archontologia (Amstelodami: Jansson-Waesberge, 1679) textus pp. 215–216.

Developed by StudentB