Lingua Graeca

Unam legis e paginis de

lingua Graeca

disserentibus

---

Proto-Graeca (ca. 2000 a.C.n.)

Mycenaea (1600–1100 a.C.n.)

Graeca antiqua (800–300 a.C.n.)

Dialecti: Aeolica, Arcado-Cypria,
Attica, Dorica, Ionica

Koine (300 a.C.n.–600 p.C.n.)

Graeca Media (600–1500)

Neograeca (ab anno 1500)

Demotica, Catharevusa
Dialecti: Graeco-Calabra, Ievanica, Cappadociana, Pontica, Tsaconica, Cypria

Vide etiam
Alphabetum Graecum

Lingua Graeca (apud antiquos ἑλληνικὴ γλῶττα hellenice glotta sive ἑλληνικὴ γλῶσσα, Neograece ελληνική γλώσσα hellenice glossa) est lingua Indoeuropaea, quae proprius huius familiae ramus est. Lingua Graeca antiqua, quae adhuc in scholis docetur, et Lingua Graeca hodierna, qua Graeci hodie utuntur, sunt gradus eiusdem linguae.

Lingua Graeca iam 3400 annis longius scribi consuetum est. Cultui humano civilique Europae Graeci antiqui lapidem primarium posuerunt. Litterae, philosophia, scientia lingua Graeca natae sunt. Praecipua litterarum opera, inter quae Ilias et Odyssea, tragoediae Aeschyli, Sophoclis, et Euripidis, scripta Platonis Aristotelisque, et Novum Testamentum, Graece scripta sunt. Imperio Byzantino florente, litterae Graecae iam colebantur. Scriptores praeterea Graeci aetatis praesentis quoque, ut Constantinus Cabaphes, Nicolaus Cazantzaces, Odysseus Elytes, historiam litterarum linguaeque Graecarum pergunt.

Linguae hodiernae permulta vocabula e lingua Graeca receperunt, inter quae technologia, philosophia, musica, et nova inventa suis consuetudinibus adaptaverunt, velut phraseologia (Theodisce Phraseologie, Francice phraséologie, Italice fraseologia). Amplitudo vocabularii Graeci, e variis dialectis stylisque locupletata per multa saecula, locutionem Anglicam comprobat The Greeks had a word for it ("rei nomen dederunt iam Graeci").

Circa 13 084 490 hominum linguam Graecam habent patrium sermonem, quorum circa 10 700 000 incolarum Graeciae sunt.^[1]