Lingua Lithuanica lietuvių kalba | |
---|---|
Taxinomia | e familia Baltica linguarum Indoeuropaearum |
Locutores | 3 500 000 (Lituania) 500 000 (Foris) |
Sigla | 1 lt, 2 lit, 3 lit |
Status publicus | |
Officialis | Lituania, Unio Europaea, Polonia. |
Privata | Lituania, alibi |
Litterae | |
Scriptura | Abecedarium Latinum |
Procuratio | Commissio Linguae Lithuanicae |
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae |
Lingua Lithuanica[1] vel Lituana[2] (Lithuanice lietuvių kalba) est lingua Indoeuropaea familiae Balticae subiuncta. Cum lingua Latviana linguas Balticas orientales format.
Haec lingua dicitur maximae antiquitatis formas servavisse: nam usque ad hodierna tempora multae linguae protoindoeuropaeae radices et grammaticae proprietates in lingua Lithuanica permanserunt.
Linguae Lithuanae declinationibus casus septem sunt: nominativus, genitivus, dativus, accusativus, vocativus, locativus, instrumentalis.