Santonium (scilicet "aevum")[1][2] est pars antepaenultima aevi Cretacei superioris, quae 85,8 ± 0,7 milionibus annorum abhinc incepit, cum epocha Condatensis, et 83,5 ± 0,7 milionibus annorum abhinc perfecit, cum epocha Campanica incepit.
Nomen capit a regione (Santonia) ubi vivebant Santones (vide Mediolanum Santonum).