Technologia[1][2] (a Graeca antiqua τέχνη 'ars' + -λογία 'e studio' < λόγος 'studium'), vel officinarum artes,[3] sunt materia, instrumentum, ratio, ars, et astutia quae pro optima productione necessaria est, atque vectura usuque bonorum.
Scientificus vel ingeniarius vel inventor appellatur qui nova instrumenta, rationes, et cetera excogitet, faber vel fabricator qui bona producat vel fabricet, mercator vel tabernarius qui vendat, aedificator qui aedificet, doctor vel magister qui illam rem rationesque doceat.
Nostra aetate, multas artes ingeniarias habemus quae praecipue progressus technologicos colunt, nova reperta scientifica adhibendo. Oportet autem nos non oblivisci quod plures progressús technologici ex laboribus inventorum sine disciplina propria nati sunt. Saepe enim dicitur necessitatem, non scientiam, esse matrem inventionis.
- ↑ John C. Traupman, Latin and English Dicttonary, ed. tertia (Novi Eboraci: Bantam Dell, Random House, 2007), 677.
- ↑ Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda, 2009.
- ↑ John C. Traupman, Latin and English Dicttonary, ed. tertia (Novi Eboraci: Bantam Dell, Random House, 2007), 677.