Bahasa Sumeria | |
---|---|
𒅴𒂠 Emeg̃ir | |
Asli kepada | Sumer dan Akkad |
Kawasan | Mesopotamia (Iraq moden) |
Era | Dibuktikan wujud sejak s. 2900 SM. Tidak dituturkan lagi sekitar 1700 SM; digunakan sebagai bahasa klasik sehingga sekitar 100 TM. |
Dialek/loghat | |
Pepaku Sumer-Akkad | |
Kod bahasa | |
ISO 639-2 | sux |
ISO 639-3 | sux |
Glottolog | sume1241 |
Bahasa Sumeria atau Sumer (Sumeria: 𒅴𒂠, rumi: Emeg̃ir, lit. ''bahasa ibunda''; Jawi: بهاس سوميريا/سومر ) ialah bahasa Sumeria purba. Ia antara bahasa tertua yang disahkan usianya, digunakan seawal 2900 SM. Ia dipercayai adalah bahasa pencilan, satu-satunya bahasa yang dituturkan di kawasan Mesopotamia purba, di Iraq zaman moden.
Bahasa Akkadia, sebuah bahasa Semitik, secara beransur-ansur menggantikan bahasa Sumeria sebagai bahasa pertuturan di Mesopotamia s. 2000 SM (tarikh tepatnya diperdebat)[3] tetapi bahasa Sumeria terus digunakan sebagai bahasa suci, istiadat, sastera dan sains di negeri-negeri Mesopotamia yang berbahasa Akkadia seperti Assyria dan Babylonia sehingga abad ke-1 Masihi.[4][5] Selepas itu, ia telah dilupakan sehinggalah abad ke-19, apabila ahli Assyriologi mula mentafsirkan batu dan papan bersurat yang digali serta ditulis dalam tulisan pepaku oleh penuturnya dahulu.