Empayar Rom Barat

Empayar Rom Barat IMPERIVM·ROMANVM·PARS·OCCIDENTALIS
286–476
Labarum
Cogan kata: Senatus Populusque Romanus
Empayar Rom Barat pada tahun 395.
Status	Divisyen Empayar Rom
Ibu negara	Milan (286-402) Ravenna (402-476)
Bahasa yang umum digunakan	Latin
Agama	Agama Rom dan kemudian Kristian
Kerajaan	Autokrasi, Tetrarchy (293-313)
Maharaja
• 395–423	Honorius
• 475-476	Romulus Augustulus
Konsul
• 395	Flavius Anicius Hermogenianus Olybrius, Flavius Anicius Probinus
• 476	Basiliscus, Flavius Armatus
Badan perundangan	Senat Rom
Era Sejarah	Akhir Antiquity
• Divisyen Diocletianus	286
• Penggulingan Romulus Augustulus	476
Keluasan
395[1]	2,000,000 km2 (770,000 bt2)
Mata wang	Follis untuk gangsa, Siliqua untuk perak, Solidus untuk emas.
Didahului oleh Diganti oleh Empayar Rom Kerajaan Odoacer Kerajaan Franks Domain of Soissons Sub-Roman Britain Kerajaan Visigoth Kerajaan Burgundi Kerajaan Suebic Galicia Vandals

Empayar Rom Barat merujuk kepada separuh bahagian barat Empayar Rom, bermula sejak pembahagiannya oleh Diocletian pada tahun 285; separuh bahagian lagi adalah Empayar Rom Timur, yang pada hari ini dikenali sebagai Empayar Byzantine.

Rom tidak lagi menjadi ibu negara sejak daripada pembahagiannya. Pada tahun 286, Mediolanum (pada zaman ini ialah Milan) dipilih sebagai ibu negara Empayar Rom Barat. Ibu negara empayar ini sekali lagi ditukar pada tahun 402, kali ini ia diubah ke Ravenna.

Empayar Rom Barat wujud turun naik dalam beberapa tempoh di antara kurun ke-3 dan kurun ke-5, selepas pemerintahan Tetrarchy oleh Diocletian dan penyatuan dengan Constantine Si Agung dan Julian Si Murtad (324-363). Theodosius I (379-395) merupakan Maharaja Rom terakhir yang memerintah ke atas Empayar Rom bersatu. Selepas kematian beliau pada tahun 395, Empayar Rom terpisah selama-lamanya. Secara tidak rasmi, Empayar Rom Barat runtuh apabila Romulus Augustus dipaksa turun dari takhta selepas ditekan Odoacer pada 4 September 476, dan kematian Julius Nepos pada tahun 480.

Meskipun ditakluk buat tempoh sementara oleh pesaingnya, Empayar Rom Timur, Empayar Rom Barat tidak mampu bangkit kembali. Setelah kejatuhan Empayar Rom Barat, satu era baru bermula di dalam sejarah Eropah Barat: iaitu Zaman Pertengahan dan khususnya Zaman Kegelapan. Di bawah pronsip translatio imperii, idea dan gelaran Empayar Rom Barat diberi nafas baru dan dikekalkan oleh Empayar Suci Rom semasa Zaman Pertengahan, sehingga kejatuhannya pada tahun 1806.