Luqman (Arab: لقمان, rumi: Luqmān ; juga dikenali sebagai Luqman yang Bijaksana atau Luqman al-Hakim) ialah seorang yang bijaksana yang dinamakan dalam Surah Luqman, surah (bab) ke-31 dalam al-Quran. Menurut Ibn Kathir, beliau dipercayai berasal dari Nubia, Sudan atau Ethiopia.[1][2] Terdapat banyak cerita tentang Luqman dalam kesusasteraan Parsi, Arab dan Turki. Sumber sejarah utama yang dinisbahkan kepadanya ialah Tafsir ibn Kathir dan Kisah Para Nabi oleh Ibn Kathir. Menjelang Zaman Pertengahan, banyak cerita dongeng kuno yang secara tradisinya dikaitkan dengan Aesop di Eropah dikaitkan dalam budaya Arab dengan Luqman.