Pengepungan Baitulmaqdis (637 M)

Pengepungan Baitulmaqdis (637 M)
Sebahagian daripada Penaklukan Levant oleh Muslim (Perang Arab-Byzantine)
Masjid al-Aqsa, Baitulmaqdis ialah satu daripada tempat suci bagi umat Islam.
Tarikh November 636 – April 637 M Lokasi Jerusalem Keputusan Kemenangan al-Rasyidin Perubahan wilayah Baitulmaqdis ditawan Kekhalifahan al-Rasyidin
Pihak yang terlibat
Kekhalifahan al-Rasyidin	Empayar Byzantine
Komandan dan pemimpin
Abu Ubaidah bin al-Jarrah Khalid bin al-Walid Yazid bin Abu Sufyan Amr bin al-A'as Syurahbil bin Hasanah	Patriarch Sophronius
Kekuatan
	Tidak diketahui

Sebahagian daripada siri berkaitan
Baitulmaqdis
Sejarah Garis masa Baitulmaqdis timur Zaman Kuil Kedua Aelia Capitolina Zaman Pertengahan Kerajaan Jerusalem Mutasarrif Mandat dari British Pengilhakan Jordan Penyatuan semula
Pengepungan Sebelum Masihi 701 SM 597 SM 587 SM 63 SM 37 SM Tahun Masihi 70 614 637 1099 1187 1244 1917 1948
Tempat Timur Barat Kota Lama Masjid al-Aqsa / Bukit Kuil Kubah al-Sakhrah Musala al-Qibli Tembok Meratap Kanisah Masjid Al-Quds
Orang Sejarah demografi Datuk Bandar Rabai Besar Mufti Besar
Kedudukan politik Kepentingan agama Kristian Islam Undang-undang Baitulmaqdis Hari Jerusalem Hari Quds Pengislamikan Pengiktirafan AS
Topik-topik lain Nama Lambang Perbandaran Baitulmaqdis Raya Garis Bandar Pengangkutan Peta bersejarah Lagu
l b s

Pengepungan Baitulmaqdis merupakan sebahagian daripada persengketaan antara Empayar Byzantine (juga dikenali sebagai Rum) dan Kekhalifahan al-Rasyidin yang berlangsung pada tahun 637 M. Ia bermula apabila tentera al-Rasyidin, di bawah perintah Abu Ubaidah bin al-Jarrah, mengepung Baitulmaqdis,Kota Lama Baitulmaqdis (Jerusalem) pada bulan November 636. Selepas enam bulan, Patriarch (bapa) Sophronius bersetuju untuk menyerah kalah dengan syarat beliau hanya akan menyerah diri kepada khalifah al-Rasyidin. Pada bulan April 637, Khalifah Umar bin al-Khattab sendiri pergi ke Baitulmaqdis untuk menerima penyerahan kalah kota tersebut.

Penaklukan kota Baitulmaqdis oleh Muslim penguasaan Arab terhadap Palestin; penguasaan yang tidak dicabar sehinggalah Perang Badar pada lewat abad ke-11 M. Baitulmaqdis merupakan tanah suci bagi penganut-penganut agama Islam, dan penklukan ini menstabilkan Palestina Prima, satu wilayah Empayar Byzantine di Palestin. Pemberontakan Yahudi menentang maharaja Heraclius yang bermula pada tahaun 613 berakhir dengan penaklukan Baitulmaqdis oleh angkatan tentera Parsi Empayar Sasan bersama-sama tentera Yahudi dan penubuhan daerah autonomi Yahudi. Pemberontakan dan kuasa autonomi selama 15 tahun itu berakhir apabila pihak Parsi meninggalkan Palestina dan berlakunya pembunuhan orang Yahudi beramai-ramai oleh Yunani Byzantine pada tahun 629.

Berikutan penaklukan Baitulmaqdis oleh Muslim, orang Yahudi dibenarkan tinggal semula di kota itu dan mengamalkan agama mereka dengan lebih kebebasan, lapan tahun selepas mereka disembelih oleh orang Byzantine, dan hampir 500 tahun selepas mereka diusir dari Judea oleh Empayar Rom.^[1]