Et joar 1672 steet in de Nederlandse geskiedenisse bekend as et Rampjoar. In dat joar wodden de Republiek der Zeuven Veraenigde Nederlaanden, veurgänger van et könninkriek der Nederlaanden van vandage an-evallen deur Engelaand, Frankriek, en de bisdommen Münster en Köln. De binnen-evollen leagers verslogen et zwakke leager van de Republiek en bezetten rap völ groandgebeed. Deur dizze teggenslagen brak paniek uut in den neet bezette delen van de Republiek. Völle bestuurders dee an de kante van de tot dee tied leidende parti-je van de stoatsgezinden stoanden, wödden edwongen eure plaetse of te stoan an prinsgezinden. Dat joar vörmden zo ok et ende van et Eerste Stadholderloze Tiedpark. Den belangrieksten stoatsgezinden regent was Johan de Witt. Soamen mit zienen breur verloar hi-j in dat joar neet alleneg zien ambt moar ok zien leaven toon zie deur ne hellegen trop leu wödden vermoord.
Een beroomd Nederlands gezegde zegt dat toondertied et volk redeloos, de regiering roadeloos en et laand reddeloos was.