Albrecht VI van Beieren (München, 26 februari 1584 – aldaar, 5 juli 1666) was hertog in Beieren (niet: hertog van Beieren)[1] als negende kind van de 10 kinderen van hertog Willem V van Beieren en prinses Renata van Lotharingen. Hij is een telg uit het hertogelijk geslacht van Wittelsbach.
Door zijn huwelijk in 1612 met Mechtilde van Leuchtenberg, de laatste gravin uit het geslacht der landgraven van Leuchtenberg, werd Albrecht eveneens landgraaf van Leuchtenberg. Albrecht noemde zich vrij snel hertog van Leuchtenberg of ook hertog van Beieren-Leuchtenberg[2]. Hij bleef hertog van Beieren-Leuchtenberg van 1612 tot 1650. In 1650 deed Albrecht een ruil met zijn oudste broer Maximiliaan, de hertog-keurvorst van Beieren. Albrecht schonk het hertogdom Beieren-Leuchtenberg weg aan Maximiliaans tweede zoon Maximiliaan-Filip Hiëronymus; in ruil kreeg Albrecht het graafschap Haag.