Islam | ||||
---|---|---|---|---|
Geloof | ||||
Eenheid van God · Profeten | ||||
Praktiseren | ||||
Stromingen | ||||
Soennisme · Sjiisme · Ahmadiyya | ||||
Teksten en wetten | ||||
Feest- en gedenkdagen | ||||
Asjoera · Suikerfeest · Offerfeest · Ramadan · Laylat al-Qadr · Laylat al-Miraadj · Nieuwjaar · Mawlid an-Nabi | ||||
Cultuur en samenleving | ||||
Architectuur · Kunst · Moskeeën · Studies | ||||
|
Het alevitisme of alevisme is in Turkije op een na het grootste religieus geloof. Naar schatting wonen er in Turkije tot 30 miljoen alevieten, waarvan er 15 miljoen officieel bekend zijn.[1][2] In Turkije worden ze ook wel kizilbasj genoemd. Het wordt door buitenstaanders soms ook aangeduid als spiritueel sjiisme, of sufi-sjiisme (Turks: Şîʿa-i Bâtın’îyye, Alevîlik, Alevi-Bektaşi of Şia Kizilbaş, Engels: Shīʿah Batin’iyya, Alevism / Bektashism).[3].
De alevieten accepteren Mohammed als de laatste profeet van Allah, en Ali als Wali (het imamschap van Ali). Waar in het soennisme Allah-Mohammed-de vier kaliefen centraal staan, is er in het alevitisme sprake van Allah-Mohammed-de Twaalf Imams.[4][5] De twee stromingen werden pas definitief nadat imam Hoessein (Mohammeds kleinzoon) in 680 in de Slag bij Karbala (Irak) werd onthoofd door opstandelingen.[6]
Dit geloof is anders dan de Arabische alawietische stroming of de koerdisch-alevitische Zaza.
Net als in Turkije vormen in Nederland de alevieten, na de soennieten, de op een na grootste religieuze stroming onder de inwoners met een Turkse achtergrond.