Alfred de Grote | ||
---|---|---|
848/849 - 899 | ||
Koning van Wessex | ||
Periode | 871 - ca. 886 | |
Voorganger | Æthelred I | |
Opvolger | Hijzelf als koning der Angelsaksen | |
Koning der Angelsaksen | ||
Periode | ca. 886 - 899 | |
Voorganger | Hijzelf als koning van Wessex | |
Opvolger | Eduard de Oudere | |
Vader | Æthelwulf | |
Moeder | Osburh | |
Dynastie | Huis Wessex |
Alfred de Grote (Oudengels: Ælfrēd, Ælfrǣd; Wantage (Oxfordshire), 848/849 - Winchester, 26 oktober 899) was koning van Wessex en koning der Angelsaksen van 871 tot 899.
Alfred staat bekend om zijn verdediging van de Angelsaksische koninkrijken van Zuid-Engeland tegen de Denen, waardoor aan hem het epitheton "de Grote" wordt toegekend. Alfred was de eerste koning van Wessex die zichzelf de "koning van de Angelsaksen" noemde. Details van zijn leven worden beschreven in een werk van de 10e-eeuwse Welshe geleerde en bisschop Asser. Alfred was een geleerd man, hij moedigde onderwijs aan, en hij verbeterde het rechtssysteem en de militaire structuur van zijn koninkrijk. Hij wordt beschouwd als een heilige door sommige katholieken, maar werd nooit officieel heilig verklaard. De Anglicaanse Gemeenschap vereert hem als een christelijke held, met een feestdag op 26 oktober. Afbeeldingen van hem worden vaak gevonden in gebrandschilderd glas in parochiekerken van de Anglicaanse Kerk.