Alidius Tjarda van Starkenborgh Stachouwer | ||||
---|---|---|---|---|
Tjarda van Starkenborgh Stachouwer als Nederlands gezant in Brussel in 1935
| ||||
Algemeen | ||||
Volledige naam | Alidius Warmoldus Lambertus Tjarda van Starkenborgh Stachouwer | |||
Geboren | 7 maart 1888 | |||
Geboorteplaats | Groningen | |||
Overleden | 16 augustus 1978 | |||
Overlijdensplaats | Wassenaar | |||
Partij | Partijloos Klassiek liberaal | |||
Religie | Nederlands-hervormd | |||
Titulatuur | jhr. mr. | |||
Alma mater | Rijksuniversiteit Groningen | |||
Functies | ||||
1925–1933 | Commissaris van de Koningin in Groningen | |||
1936–1945 | Gouverneur-generaal van Nederlands-Indië | |||
|
Alidius Warmoldus Lambertus Tjarda van Starkenborgh Stachouwer (Groningen, 7 maart 1888 – Wassenaar, 16 augustus 1978) was officieel de laatste gouverneur-generaal van Nederlands-Indië.
Tjarda van Starkenborgh Stachouwer, lid van de familie Tjarda van Starkenborgh, studeerde rechten te Groningen en was bestuurder en diplomaat uit een voornaam Gronings regentengeslacht. In 1925 volgde hij zijn vader, Edzard Tjarda van Starkenborgh Stachouwer op als Commissaris van de Koningin in Groningen. Daarna was hij gezant in Brussel en in 1937 volgde zijn benoeming tot gouverneur-generaal. Tijdens de Japanse aanval bleef hij in Indië en hij zat tijdens de oorlogsjaren in Japanse gevangenschap, eerst op Formosa, later in Mantsjoerije. Na de Tweede Wereldoorlog keerde hij niet terug als landvoogd, maar werd hij weer diplomaat, onder andere in Parijs als ambassadeur. Op 28 juni 1956 werd hij benoemd tot minister van staat en werd hij lid van de commissie-Beel die een onderzoek zou doen naar de problematiek die later de Greet Hofmans-affaire is gaan heten.