Amerikaanse dollar | ||||
---|---|---|---|---|
Land | Verenigde Staten Caribisch Nederland Ecuador El Salvador Marshalleilanden Micronesië Oost-Timor Palau Zimbabwe Turks- en Caicoseilanden Panama | |||
Verdeling | 100 cent | |||
ISO 4217-code | USD | |||
Afkorting of valutateken | $, US$ | |||
Wisselkoers | EUR 1 = USD 1,08 (24/2/2024) | |||
Biljet van 20 dollar met afbeelding van president Andrew Jackson
| ||||
|
De Amerikaanse dollar is de wettige munteenheid van de Verenigde Staten en van enkele andere landen die deze munt overgenomen hebben.
In 1792 nam de Verenigde Staten de dollar aan als nationale munteenheid. De dollar geldt sinds de Tweede Wereldoorlog als anker-valuta in de internationale handel. Zo worden de goud- en aardolieprijzen in de internationale handelsmarkt in dollars uitgedrukt.
Vooral sinds 2002 verliest de Amerikaanse dollar steeds meer zijn status van overheersende munteenheid. De euro is een grote concurrent geworden en ook de Chinese renminbi wordt gezien als toekomstig sleutelvaluta in de wereldhandel. De gouverneur van de Centrale Bank van de Volksrepubliek China stelde in maart 2009 voor om de dollar als reservevaluta te vervangen door een "mandje" van een aantal valuta's.[1] De Russische minister van Financiën Kudrin verklaarde in juni 2009 nog dat de positie van de Amerikaanse dollar als leidende reservevaluta niet ter discussie stond.[2] Na 2010 werd echter een proces van de-dollarisering ingezet, waarbij verschillende landen waaronder Rusland en China[3] zijn overgestapt op handel in nationale valuta. Ook binnen de BRICS en de Shanghai-samenwerkingsorganisatie werden initiatieven in die zin ondernomen.