Anneke Brassinga | ||||
---|---|---|---|---|
Anneke Brassinga op het poëziefestival Het Tuinfeest in Deventer, 1 augustus 2015
| ||||
Algemene informatie | ||||
Geboren | 20 augustus 1948 | |||
Geboorteplaats | Schaarsbergen | |||
Land | Nederland | |||
Beroep | dichteres, prozaïst en vertaalster | |||
Werk | ||||
Invloeden | J.H. Leopold | |||
Thema's | taal, natuur, dood | |||
Uitgeverij | De Bezige Bij | |||
Onderscheidingen | P.C. Hooft-prijs 2015, Constantijn Huygens-prijs 2008 | |||
Dbnl-profiel | ||||
|
Anneke Brassinga (Schaarsbergen, 20 augustus 1948) is een Nederlandse dichteres, prozaïst, essayist en literair vertaler. De belangrijkste prijzen die haar ten deel vielen zijn de Martinus Nijhoff Vertaalprijs die ze niet wilde accepteren (1978), de Constantijn Huygens-prijs (2008) en de P.C. Hooft-prijs (2015), voor haar poëtisch oeuvre van vijfhonderd bladzijden.[1]
De kern van Brassinga's werk bestaat volgens criticus Piet Gerbrandy uit '[v]echtlust, geestige dwarsheid en grondeloze melancholie'.[2] Zij raakt in haar poëzie, aldus de typering van criticus Paul Demets, 'allerlei onheil aan dat met de vergankelijkheid gemoeid is, maar bij haar krijgt dat een soort dragelijke lichtheid.'[3] Brassinga wordt meestal gezien als postmodernist, maar koestert zelf bezwaren tegen de vrijblijvendheid die deze rubricering volgens haar aankleeft en rekent zich eerder tot de surrealisten.
In 1975 verscheen Brassinga's eerste vertaling (van George Orwell), in 1987 haar eerste poëziebundel en in 1993 haar eerste prozawerk. Naar eigen zeggen is zij in haar poëzie vooral beïnvloed door J.H. Leopold.