Voor de Franse gemeente, zie Arrest (gemeente); zie Aanhouding voor arrestatie en Hechtenis voor een andere betekenis van arrest.
Arrest (Frans: arrêt) is in onder meer Nederland, België en Frankrijk de benaming die wordt gegeven aan de uitspraak van een hogere rechter (een Gerechtshof en in Nederland ook de Hoge Raad). Het gaat dan om de beslissing van een civiele rechter in een dagvaardingsprocedure of van een strafrechter. In verzoekschriftprocedures spreekt men – ook in hoger beroep en cassatie – van een beschikking.
De beslissing van een rechter in eerste aanleg in een dagvaardingsprocedure wordt vonnis genoemd. De beslissingen van de Belgische hoven van beroep of arbeidshoven, het Belgische Hof van Cassatie, de Franse cours d'appel, het Franse Cour de cassation, de Nederlandse gerechtshoven en de Hoge Raad der Nederlanden, worden arresten genoemd. Een uitzondering geldt voor uitspraken van de hogerberoepsinstantie van Aruba, Curaçao, Sint Maarten en de BES-eilanden, het Gemeenschappelijk Hof van Justitie, waarvan de uitspraken ook vonnissen heten.
Een arrest kan zowel een bekrachtiging van het bestreden vonnis of eerdere arrest bevatten, als een gehele of gedeeltelijke vernietiging ervan, waarbij de rechter in hoger beroep of cassatie opnieuw beslist of (soms) de zaak terugwijst of verwijst.
Wanneer in cassatie het arrest waartegen beroep is ingesteld wordt vernietigd of verbroken, verwijzen de Hoge Raad of het Hof van Cassatie de zaak over het algemeen naar een ander beroepshof. In Nederland gebeurt dat met aanwijzingen waar de rechter rekening mee dient te houden bij de beslissing. In België zijn die aanwijzingen pas bindend na een tweede verbreking en een tweede doorverwijzing, inmiddels dus naar een derde hof van beroep.
Uitspraken van het Gerecht en Europees Hof van Justitie in Luxemburg en van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg worden in het Nederlands (en Frans) ook arresten (arrêts) genoemd.