Een artefact (Latijn: arte factum, kunstmatig gemaakt) is ieder verplaatsbaar object in de archeologie dat door de mens is vervaardigd, bewerkt of gebruikt.[1] Artefacten worden meestal bij archeologische opgravingen gevonden. Enkele voorbeelden van artefacten: een vuurstenen vuistbijl, een terracotta amfora, een bronzen fibula, een barnstenen kraal, textiel, een gouden munt, een benen vishaak etc. Een groep van artefacten die bij elkaar horen, bijvoorbeeld omdat zij in hetzelfde graf zijn gevonden, zijn een assemblage, ook wel de enigszins vage termen grafcontext, grafinboedel en bodemarchief. De materiële cultuur is het geheel aan artefacten en monumenten dat van een cultuur of van culturen is overgeleverd. In dat kader wordt soms ook wel gesproken van het archeologische bestand, direct ontleend aan het Engelse archaeological record.
Soms wordt er in de archeologie nader onderscheid gemaakt tussen vondsten op grond van doelbewuste vervaardiging of bewerking; artefacten zijn dan die objecten die doelbewust door de mens zijn vervaardigd of bewerkt en ecofacten de objecten die wel met de mens in aanraking zijn gekomen, maar niet door hem zijn vervaardigd. Dit betreft vaak natuurlijke materialen, bijvoorbeeld graanresten.