De Azusa Street Revival is een zogenoemde opwekking binnen het christendom, die van 1906 tot 1909 plaatsvond en die algemeen gezien wordt als het begin van de moderne pinksterbeweging.
De opwekking dankt zijn naam aan het gegeven dat deze plaatsvond in een Methodistische kerk die gelegen was aan 312 Azusa Street in Los Angeles, Californië. De Afro-Amerikaanse prediker William J. Seymour wilde het christelijk geloof vormgeven naar het voorbeeld van het boek Handelingen van de Apostelen uit het Nieuwe Testament. Hij liet zich daarbij nadrukkelijk leiden door het werk van Charles Parham en de zogeheten Heiligingsbeweging. Seymour leerde dat wanneer men ging leven naar het voorbeeld van de eerste christenen, iemand de doop met de Heilige Geest kon verwachten, die gepaard ging met glossolalie (dat hij aanduidde als spreken in tongen).
De verschijnselen die plaatsvonden trokken al snel de aandacht van de media, met name van de Los Angeles Times, die een aantal artikelen aan de beweging wijdde. De toeloop van christenen uit andere Amerikaanse steden en het buitenland was dermate groot dat er gedurende drie jaar lang dagelijks bijeenkomsten gehouden werden. Een opvallend kenmerk van de beweging was, naast het spreken in tongen, dat de groep die bijeenkwam interraciaal was, hetgeen vrij controversieel was in het Amerika van het begin van de 20e eeuw.