Benedictus de Spinoza (geboren als Baruch Spinoza) | ||||
---|---|---|---|---|
Anoniem, Postuum portret van Spinoza, olieverf op doek, ca. 1700, Herzog August Bibliothek, Wolfenbüttel. Het portret in het Haags Historisch Museum is een waarschijnlijk 19e-eeuwse kopie hiervan.[1]
| ||||
Persoonsgegevens | ||||
Naam | Benedictus de Spinoza (geboren als Baruch Spinoza) | |||
Geboren | Amsterdam, 24 november 1632 | |||
Overleden | Den Haag, 21 februari 1677 | |||
Land | Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden | |||
Functie | Filosoof | |||
Oriënterende gegevens | ||||
Stroming | Rationalisme Spinozisme Pantheïsme Monisme Determinisme | |||
Handtekening | ||||
|
Benedictus de Spinoza, gelatiniseerde vorm van Baruch Spinoza (Amsterdam, 24 november 1632 – Den Haag, 21 februari 1677) was een Nederlandse filosoof, politiek denker en exegeet uit de Gouden Eeuw. Hij wordt beschouwd als een van de grondleggers van het rationalisme, en een van de inspiratoren van de Verlichting. Om in zijn levensonderhoud te voorzien sleep hij brillenglazen en lenzen voor microscopen.[3]
Zijn boeken werden op de rooms-katholieke 'Index' van verboden boeken geplaatst, omdat zijn historische Bijbelkritiek zou leiden tot atheïsme en fatalisme. Spinoza was een volgeling en criticus van René Descartes, en een tijdgenoot van Nicolas Malebranche en Gottfried Wilhelm Leibniz, eveneens rationalisten van de vroege moderne filosofie.
Veel van wat over Spinoza's privéleven geschreven is, lijkt verzonnen te zijn om hiaten op te vullen. Desondanks zijn de verhalen vaak verworden tot legendes. Alleen wat vermeld is in de inleiding van zijn Opera Posthuma, in zijn brieven en in officiële documenten, is controleerbaar. Aan de rest mag getwijfeld worden.[4]