Burgeroorlog tussen Pompeius en Caesar

Burgeroorlog tussen Pompeius en Caesar
Onderdeel van Romeinse Republikeinse burgeroorlogen
Datum	10 januari 49 v.Chr.-17 maart 45 v.Chr.
Locatie	Hispania, Italia, Graecia, Aegyptus, Africa
Resultaat	Beslissende politiek-militaire overwinning voor Julius Caesar
Strijdende partijen
Populares (Caesarianen) Optimates (Pompeianen)
Leiders en commandanten
Julius Caesar Curio (†) Marcus Antonius Decimus Brutus Publius Cornelius Sulla Calvinus Pompeius (†) Titus Labienus (†) Metellus Scipio (†) Cato de Jongere (†) Gnaeus Pompeius (†) Sextus Pompeius

De Burgeroorlog tussen Pompeius en Caesar was een van de laatste politiek-militaire conflicten in de Romeinse Republiek vóór de stichting van het Romeinse Keizerrijk. Het begon als een reeks van politieke en militaire confrontaties, tussen Julius Caesar, zijn politieke volgelingen (de populares), en zijn legioenen, tegen de optimates, de politiek conservatieve, en maatschappelijk gezien de traditionalistische factie van de Romeinse Senaat, die gesteund werden door Pompeius en zijn legioenen.

Na een vier jaar lange politiek-militaire strijd, die uitgevochten werd in Italië, Griekenland, Egypte, Africa en Hispania, versloeg Caesar de laatste optimates in de Slag bij Munda en werd Dictator perpetuus (Dictator voor het leven) van Rome. De wijzigingen in de Romeinse regering die gelijktijdig gebeurden met de oorlog elimineerden grotendeels de politieke tradities van de Romeinse Republiek en dit leidde tot het ontstaan van het Romeinse Keizerrijk.