Burgerschap, ook wel staatsburgerschap, is de juridische status van een natuurlijk persoon, veelal samenhangend met de nationaliteit van deze persoon,[1] toegekend door gebruiken of wetten van een staat of internationale verdragen, waardoor deze persoon bepaalde rechten en plichten verkrijgt, te onderscheiden in verschillende categorieën als civiele, politieke en sociale rechten en plichten, en dimensies als sociaal-maatschappelijke, politiek-juridische, economische en het wereldburgerschap.[2] Dragers van het burgerschap worden burger genoemd, een begrip dat vanaf de negende eeuw in de Nederlanden en Duitsland binnen de toen geldende feodale verhoudingen wordt gebruikt.[3][4] Volgens sommige staatkundige en filosofische theorieën kunnen ook ondernemingen drager van het burgerschap zijn.[2] Estland heeft een en sterk uitgedunde vorm van burgerschap ingevoerd, de e-resident, ofwel digitaal ingezetene, men krijgt geen verblijfsvergunning en geen burgerrechten als actief of passief stemrecht.[5]
Deze term wordt vaak gebruikt in discussies rond integratie.